“11 εσείς και 3 εμείς….14!!!! Θα τους γ……. !!!!!”

Την περίοδο 1980-81 το παιχνίδι με τον Αμβρακικό Βόνιτσας εκτός έδρας είχε αναβληθεί δύο φορές λόγω του άσχημου καιρού.

Η Ζάκυνθος και ο Αμβρακικός πάλευαν με νύχια και με δόντια για την σωτηρία στην Γ’Εθνική.  Καινούργιος ορισμός έγινε για τις 21 Ιανουαρίου του 1981. Φύγαμε την Τρίτη από την Ζάκυνθο αλλά όταν φτάσαμε στη Βόνιτσα μάθαμε ότι υπήρχε μεγάλο παρασκήνιο με τους διαιτητές από την Κόρινθο.

Το δικό μας συμβούλιο έλεγε ότι όλα είναι κομπλέ με τους διαιτητές αλλά στο γήπεδο οι του Αμβρακικού μας περίμεναν με άγριες διαθέσεις.  Με τα ζόρια πήγαμε στα αποδυτήρια και βγήκαμε για ζέσταμα. Μετά την προθέρμανση περιμέναμε να σφυρίξει ο διαιτητής για την έναρξη αλλά τίποτα. Περιμέναμε, περιμέναμε αλλά μάταια.

Όλοι περίμεναν 6 παίκτες του Αμβρακικού και τον προπονητή τους που λόγω της κακοκαιρίας είχαν αποκλειστεί στο ‘Ακτιο( τότε δεν ήταν η γέφυρα και υπήρχε η γραμμή ‘Ακτιο-Πρέβεζα). Δεν το καταλάβαμε όμως γιατί στα 10 λεπτά έπρεπε να κλείσει το φύλλο αγώνος. Ο διαιτητής ήταν μιλημένος και τραινάριζε την έναρξη 45    ολόκληρα λεπτά!!!! Εμείς ύπνος…. Αυτοί ήλθαν και το παιχνίδι ξεκίνησε. 

Την πρώτη σέντρα την είχαμε εμείς. Μας πλησιάζει ο διαιτητής, ο Πλασσάρας και μας λέει. “Παιδιά  μην ανησυχείτε. Έντεκα εσείς και τρεις εμείς,…. δεκατέσσερις…. Θα τους γ……”  Μείναμε ήσυχοι;;; αλλά με το που ξεκίνησε το ματς, μας έπαιζε εις βάρος μας 100-0.

Γρήγορα – γρήγορα ο επόπτης άφησε δύο οφσάιντ 10 μέτρα και στο ημίχρονο χάναμε 2-0. Στις διαμαρτυρίες μας ο διαιτητής ήταν άλλος άνθρωπος” Αφήστε με να κάνω την δουλειά μου…. “Τελικά χάσαμε 2-0 αλλά στον δεύτερο γύρο στην Ζάκυνθο τους νικήσαμε 1-0 και έτσι εμείς μείναμε κατηγορία ενώ αυτοί έπεσαν. 

Στην επιστροφή από την Βόνιτσα έκλεισε λόγω θαλασσοταραχής και η γραμμή Ρίο-Αντίρριο και φτάσαμε στην Ζάκυνθο την Παρασκευή….